طنز معماری(۲) 

این گروه در توصیف پروژه اش می گوید:

قرار گیری یک مجسمه ی عظیم الجثه از یک زن که در طبقات بالامیرود ساختمان را به یک مجموعه ی استثنائی مبدل ساخته" ؛مجسمه زیبائی ایده آل معاصر را نشان میدهد و به صراحت تفسیرجدیدی از رابطه ی سنتی بین معماری و مجسمه سازی ارائه میدهد و در آن مقیاس تضادبین ساختمان اداری مجاور وساختمان بنیادمعماری را انعکاس میدهد اصطکاک بین ظاهر معماری ( گویا, دقیق, مناسب ) و یک المان غیرقابل انتظار ( با محتوی قوی شاعرانه و انتزاعی) کلیشه ها را بر هم میزند  .

۳ نکته در این میان قابل ذکر است: 

۱)  ساختمان بنیاد معماری در واقع اتحادیه معماران و ساختمانی المان گونه برای معرفی معماری به مردم است و با ظاهرنمادینش به ارائه تعریفی از هویت معماری  امروز می پردازد. یک مجسمه چگونه این رسالت را برآورده می سازد؟ 

2)  حتی اگر یک چنین ایده ای برای طراحی یک مرکز مجسمه سازی ویا کانون مجسمه سازان مطرح می شد باز هم مردود بودچرا که این مجسمه به هیچ وجه انتزاعی نیست!

۳) شاید بتوان گفت اگر زیبایی ایده آل معاصرقرار است با چنین نمادی مطرح شود  بهتر است  کاربری بنا یک دیسکو و یا کلاب شبانه باشد. 

۲۰۰طرح از ۲۰کشور جهان در مسابقه طراحی ساختمان بنیاد

معماری لندن شرکت کردندکه بامعرفی۸گروه:

 FOA-AOC- A.GRAFT-Lacton + Vasal - MVRDV

zaha hadid-Bernard  Tschumi-John st caruso

 وبرتری زاها حدید درمیان آنها خاتمه یافت در این میان ایده و پروژه

 گروه Lacton + Vasal  بسیار عجیب  و یابهتر بگم مضحک  بنظر

 می آید؛قرار گیری یک مجسمه نیمه عریان که در میان طبقات

بالا می رود !! و عجیبتر اینکه این گروه از 8 گروه انتخابی بوده!